
Όχι Samba. Sampa.
Έτσι το αποκαλούν οι ντόπιοι και μεταξύ μας, κακώς άργησα να το μάθω.
Σε αυτήν την τεράστια πόλη λοιπόν, υπάρχει μία περιοχή που ονομάζεται Jardins. Εκεί ακριβώς είναι και η Rua Oscar Freire, ένας από τους δέκα πιο ακριβούς και εμπορικούς δρόμους του κόσμου. Είναι σα να λέμε, ένα από τα must see της πόλης. Και στην Oscar Freire αξίζει να πας. Αξίζει να περπατήσεις, να κάτσεις έξω σε ένα καφέ και απλά να χαζεύεις τα (ωραία κυρίως) πλήθη, να φας σε κάποιο από τα υπέροχα εστιατόρια, όπως το Rodeio ή το FigueIra ή να εγκαινιάσεις έστω τις καινούριες σαγιονάρες σου. Γιατί θα πάρεις, να το ξέρεις.
Ακριβώς εκεί είχα καταστραφεί ένα χρόνο πριν με S-hopping Therapy. Εφέτο, έκανα κράτει. Αλήθεια. Μόνο σαγιονάρες πήρα. Μόνο. Πάλι.
Εδώ θα βρεις την αφρόκρεμα της πόλης, θα βρεις και τουρίστες. Θα δεις πολλά σκυλιά, θα δεις και πολλά κάλλη γενικώς. Μην περιμένεις να βρεις καταλόγους στα αγγλικά, δεν τα χρειάζεσαι άλλωστε. Οι περισσότεροι δε μιλάνε γρι αλλά πίστεψέ με, μικρό το κακό. Κάνε χάζι και καλή απόλαυση!
Αυτό το Σάββατο που λες, ήταν αγαπησιάρικο. Ήταν γεμάτο καρδιές. Πολλές και χρωματιστές. Και ήταν παντού. Δίπλα σε παγκάκια, σε γωνίες, έξω από boutiques και εστιατόρια, σε ανηφόρες και σταυροδρόμια.
Ε, αυτό το post είναι γεμάτο αγάπη βραζιλιάνικη. Aγάπη, αγάπη, αγάπη.
I LOVE YOU SAMPA!
Δες και εσύ και έλα ν᾽ αγαπηθούμε darling...
Να ᾽το και το SAMPA...
Nα᾽ μαι κι εγώ...
Μόλις πήρες μια μικρή γεύση από Sampa.
Σου ετοιμάζω κι άλλα. Πολλά. Καλά. Μοναδικά.
Made in Brasil.
The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.
ΣΧΟΛΙΑ